γράφει ένας ανώνυμος σχολιαστής

Στην επταετία 1967 – 1974 όταν, δηλαδή, την τύχη του έθνους και καθ εκάστου πολίτου είχαν αναλάβει οι Στρατιωτικοί και κυρίως ο Γεώργιος Παπαδόπουλος, ο οποίος ειρήσθω εν παρόδω, απέθανε ασθενής, φτωχός και καταφρονημένος στο Λαϊκό Νοσοκομείο.

Το γιατί ο κάθε πολιτικός δεν αναφέρεται στην περίοδο αυτή,την περίφημη «επάρατο», ας το αντικρίσουμε λοιπόν, ευθέως, χωρίς να κάνει η ματιά μας «κοιλιά». Χωρίς φόβο και πάθος. Λοιπόν, δεν αναφέρεται ουδείς πολιτικός στα χρόνια εκείνα διότι:

1) Η Ελλάς γνώρισε ανάπτυξη που ποτέ δεν είχε φαντασθεί, προηγουμένως ή επομένως ουδείς.
2) Η ηγεσία του έθνους κατά την διάρκεια της Δικτατορίας παρέδωσε την χώρα στην Μεταπολίτευση χωρίς να χρωστάει ούτε μια δεκάρα στον κάθε ξένο τοκογλύφο, στον κάθε κερατά εβραιομασόνο λωποδύτη.
3) Η ανεργία ήταν κάτι το άγνωστο στην ελληνική κοινωνία.
4) Η Δικτατορία χάρισε τα δάνεια των εξαθλιωμένων αγροτών μας, έφτιαξε δρόμους σ’ όλη την Ελλάδα (εκεί που μέχρι τότε κολυμπούσαν στην λάσπη) και τους πρόσφερε σχεδόν δωρεάν αγροτικά μηχανήματα και στρέμματα γης να καλλιεργούν.
5) Αγόρασε για την ασφάλεια του έθνους αεροπλάνα και υποβρύχια τοις μετρητοίς.
6) Δώρισε 150.000 οικίες σε Δημοσίους Υπαλλήλους με δάνεια που είχαν ελάχιστο τόκο και κυρίως χωρίς μίζες. Δώρισε σε Πολυτέκνους οικίες χωρίς καμία οικονομική υποχρέωση.
7) Κατασκεύασε Νοσοκομεία, Σχολεία, Έργα Οδοποιίας και Εργατικές Κατοικίες. Κατάργησε όλες τις λάμπες πετρελαίου και γέμισε στύλους και καλώδια όλη την ύπαιθρο για παροχή ηλεκτρικού ρεύματος στους πολίτες.
8) Κατασκεύασε εργοστάσια παραγωγής ενέργειας στην Πτολεμαΐδα, στους Φιλίππους κλπ.
9) Μεγάλες υγιείς ελληνικές βιομηχανίες και εργοστάσια δούλευαν ρολόι επί Χούντας με εκατομμύρια έσοδα για το κράτος και θέσεις εργασίας για τους Έλληνες πολίτες: ΙΖΟΛΑ, ΠΙΤΣΟΣ, ΕΛΙΝΤΑ, ΕΣΚΙΜΟ, ΠΕΙΡΑΙΚΗ ΠΑΤΡΑΙΚΗ, ΧΡΩΠΕΙ, ΠΥΡΚΑΛ, ΕΛΚΟ, ΜΙΝΙΟΝ, AΙΓΑΙΟΝ, ΚΟΝΤΟΓΟΥΡΗ, ΠΙΡΕΛΙ, ΚΛΩΣΤΟΫΦΑΝΤΟΥΡΓΙΕΣ (ΒΕΤΛΑΝΣ ΝΑΟΥΣΑ, ΕΤΜΑ, ΛΑΝΑΡΑ, ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ, ΤΡΙΑ ΑΛΦΑ, Ναυπηγεία (ΕΛΕΥΣΙΝΑΣ, ΣΚΑΡΑΜΑΓΚΑ), Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη Περάματος, ΕΒΟ (Ελληνική βιομηχανία Όπλων), ΕΛΒΟ (Ελληνική Βιομηχανία Οχημάτων), Βιομηχανίες λιπασμάτων, Ζάχαρης, Κονσερβοποιίας, Καπνοβιομηχανίες, Τσιμεντοβιομηχανίες (ΑΓΕΤ ΗΡΑΚΛΗΣ, ΤΣΙΜΕΝΤΑ ΧΑΛΚΙΔΑΣ, ΧΑΛΥΨ), Βιομηχανίες Χάρτου (ΛΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, SOFTEX), Εταιρίες εξόρυξης Μεταλλευμάτων (ΣΚΑΛΙΣΤΗΡΗΣ, ΛΑΡΚΟ) για να έρθει μετά η «Δημοκρατία» του Ανδρέα Παπανδρέου και των υπολοίπων να τις κλείσουν μέσα σε μια νύχτα όλες αυτές τις τεράστιες ελληνικές βιομηχανίες – εργοστάσια.
10) Το 1973 πήγε να βγάλει από τη μέση τους Αμερικάνους από τον Ελληνικό ορυκτό πλούτο και οι Αμερικάνοι τον ανέτρεψαν βάζοντας τον Ιωαννίδη και μετά έστησαν το πολυτεχνείο. Πήγε να αντικαταστήσει το δολάριο με την Ελληνική δραχμή για τις αγοροπωλησίες πετρελαίου από τα κοιτάσματα της Ελλάδας και της Κύπρου. Αν το πετύχαινε θα ήμασταν η ποιο πλούσια χώρα της Ευρωπης και όχι μόνο.

Και στις μέρες μας ξεπούλησαν και ξεπουλάνε σε ιδιώτες (κυρίως ξένους) όλο τον πλούτο της χώρας μας που απέμεινε, ότι πιο κερδοφόρο είχε η χώρα μας (ΟΤΕ, ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ νερό, ΔΕΠΑ φυσικό αέριο, ΕΛΤΑ, Tαχυδρομικό Tαμιευτήριο, ΕΛΒΟ, ΔΩΔΩΝΗ, Μεταλευτικες-μεταλουργικες εταιρίες, Χρυσωρυχεία, Ελληνικά πετρέλαια, Λιμάνια, Διόδια, Αεροδρόμια, Αεροπορικές εταιρείες (ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ), Τραπεζες, τα οποία είχαν εκατομμύρια έσοδα κάθε μήνα άσχετα αν τα κάναν ζημιογόνα και τα καταχρέωσαν οι πολιτικοί μας λόγω κακοδιαχείρησης και για να τα ξεπουλήσουν στα αφεντικά τους. Και άλλα πολλά…

Ενώ, επί Χούντας υπήρχε απόλυτη ησυχία σε ό,τι αφορά το φαινόμενο της λαθρομεταναστεύσης και της εγκληματικότητας που σήμερα οργιάζει. Κοιμόμασταν «με ανοικτές τις πόρτες» στην κυριολεξία. Αυτή ήταν η πολιτεία της «επαράτου» Επταετίας, του Γεωργίου Παπαδόπουλου και των συνεργατών του. Και να σκεφθεί κανείς ότι ήσαν Στρατιωτικοί, τουτέστιν, δεν γνώριζαν και πολλά – πολλά περί οικονομίας. Πολύ απλά ήσαν Πατριώτες και έντιμοι Έλληνες. Και επέτυχαν πλήρως παρά το γεγονός ότι στην Ελλάδα, τότε, είχαν επιβάλλει «εμπάργκο» πλείστες όσες χώρες, καθώς τα πολιτικά «μας» αρχοντόπουλα εφρόντιζαν για την δυσφήμιση της Πατρίδας τους δεόντως και αρκούντως. Αυτά ήταν τότε τα έργα και ημέρες της «Χούντας» που παρέδωσε στους κυρίους της «Μεταπολίτευσης» ένα κράτος υγιές που δούλευε σαν ρολόι! Για να το μεταβάλλουν, στην συνέχεια, αυτοί οι κύριοι στο καταχρεωμένο, ανυπόληπτο τερατούργημα που βλέπουμε, με οργή και θλίψη, όλοι σήμερα. Άραγε έχει το κουράγιο κάποιος από τους αναρίθμητους αναλυτάδες να τα πει αυτά σήμερα στον ελληνικό λαό; Ασφαλώς όχι… vinyl-djs